Grenzen bewaken en aangeven

Als jouw collega vraagt of je nog iets extra’s op kunt pakken, dan doe je dat. Al heb je nu eigenlijk al teveel werk liggen. Uit plichtsbesef ga je op bezoek bij een familielid die je altijd naar beneden praat en daar zeg je nooit iets van. Je beseft dat je kinderen teveel op hun schermpjes zitten, maar je vindt het lastig om ze hierin te begrenzen. Of die buurman die altijd net te dicht bij je gaat staan, maar wat je niet durft aan te geven. Grenzen aangeven is soms best lastig.

Vaak weet je wel dat je iets niet fijn vindt, maar vind je het toch moeilijk om je grenzen aan te geven. Want hoe doe je dat dan? Zal de ander niet boos op je worden? Of je afwijzen? Gaat iemand je dan anders zien of behandelen? Misschien vind je het zo spannend om je grenzen te bewaken, dat je dichtslaat. Je wilt wel assertief zijn, maar het lukt je niet. Of je durft het wel te uiten, maar als de ander dan met tegenargumenten komt, ga je alsnog overstag.

Mensen in jouw omgeving hebben misschien weleens gezegd dat je vaker je grenzen moet aangeven. Of je bent moe, snel geïrriteerd of angstig en weet je niet goed waarom. Misschien heb je jezelf aangeleerd om het te accepteren en maar gewoon door te gaan. En wellicht ga je daarmee voorbij aan je gevoel. Als je ook niet goed in contact staat met je lichaam, dan voel je de alarmsignalen niet en dat kan uiteindelijk leiden tot allerlei psychische en lichamelijke klachten.

In de therapie gaan we kijken naar het contact met je lichaam en achterhalen hoe je kunt voelen dat je je grens moet aangeven. Door middel van oefeningen gaan we ervoor zorgen dat je de signalen herkent en de behoefte aan het bewaken van je grens op tijd gaat respecteren.

Leer je eigen grenzen respecteren

Lukt het jou niet of niet voldoende om aan te geven waar jouw grenzen liggen? Neem dan contact met me op, ik begeleid je hier graag bij. Je bent in mijn praktijk van harte welkom.